به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از ارومیه، امام حسین(ع) محور وحدت همه انسانهای آزاده روی زمین است و پرچم حضرت که بر افراشته میشود دیگر اختلاف دیدگاهها و سلیقهها مفهوم خود را از دست میدهند و همه عطر برادری و عشق را در زیر لوای اباعبدالله الحسین(ع) استشمام میکنند.
در مرز تمرچین مرز وحدت و مقاومت، جایی که ایران و عراق به هم میرسند و خون ایرانی و عراقی در مقابله با جنایات حزب بعث و استکبار و استعمار جهانی به هم آمیخته شد، اینجا عشق به سیدالشهدا(ع) مرز نمیشناسد، شیعه، سنی، ارمنی و مسیحی همه دست به دست هم دادهاند تا حرکتی تاریخی در یک پیچ تاریخی به شکل زیبا رقم بخورد، اهل سنت با ایجاد موکبی بزرگ در مرز تمرچین از زوار امام حسین(ع) پذیرایی میکنند.
ماموستا محمد صالح حاجی هاشم آبادی امام جمعه اهل سنت پیرانشهر با اشاره به اینکه امام حسین(ع) محور وحدت است، اظهار داشت: مردم اهل سنت در پیرانشهر موکب برپا کردهاند و امام حسین(ع) نقطه مشترک بین شیعه و اهل سنت است، خدای متعال محبت اهل بیت را بر همه مسلمانان واجب کرده است.
و مسئول دفتر مرکز اسلامی پیرانشهر افزود: وقتی پیامبر اکرم(ص) چشمش به امام حسن(ع) و امام حسین(ع) میافتاد میفرمودند؛ اَللَّهُمَّ إِنِّی أُحِبُّهُمَا فَأَحِبَّهُمَا، خدایا من این دو را دوست دارم و تو هم آنها را دوست بدار و لذا محبت اهل بیت برما واجب است و اهل سنت نیز معتقد هستند که خدمت به زار اهل بیت(ع) کار خوب و پسندیدهای است، خصوصا در پیاده روی اربعین که موجب ناراحتی و عصبانی شدن دشمن میشود و هر کاری که دشمن را ناراحت کند، بر ما لازم است.
جوانان پرشور ایران اسلامی با ندای لبیک یا حسین و لبیک یا مهدی مسیر عشق اربعینی تا تمرچین را میپیمایند و خود را به گیتهای بازرسی میرسانند، سالخوردهای که به نظر میرسید خودش اهل جبهه و جنگ بود با چشمانی پر از اشک با خود زمزمه میکرد، روزی در این خاک برای پس گرفتن خاکمان خون جوانان خود را میدادیم، برای حفظ عزت ملی مان میجنگیدم و وقتی رزمندهها شعار میدادند تا کربلا رسیدن یک یاحسین باقی است، باورمان نمیشد که این مسیر روزی، طریق الی کربلا باشد و امید ما آن است که همین مسیر روزی طریق الی القدس باشد.
او اشک میریخت و نام شهیدان مصطفی ردانیپور، علیرضا موحددانش و محمود کاوه را بر زبان جاری میکرد که در این خطه آسمانی شدند، او سفرش را به نیابت از شهدای کربلای ۲ شروع کرده است.
نباید فراموش کنیم رشادتهای یگان ۵۷ لرستان که در عملیات «حاج عمران» در کمترین زمان ممکن منطقه را شناسایی و با انجام تک شبانه و با تقدیم ۳۰۰ شهید از حرکت دشمن در این منطقه جلوگیری کردند و سه هزار کشته و ۲۰۰ نفر اسیر روی دست رژیم بعث گذاشتند، داغ رسیدن به تمرچین را بر دل بعثیها گذاشتند.
پرچمهای سرخ و سیاه، نوای سینهزنی، همه و همه گواهی بر عشق بیکران این عاشقان به حسین(ع) بود و جوانی آن طرفتر عکس سردار سلیمانی، ابومهدی المهندس و شهید هنیه را روی کوله پشتیاش چسبانده و زیر آن نوشته تا رسیدن به قدس یک یا حسین دیگر، خادم الحسینی آن طرفتر نشسته و با چشمانی اشک آلود کفشهای زوار را واکس میزند و گریه میکند.
گویا خدا خودش حسین(ع) را ذخیرهای کرده، برای دین خودش و برای زنده ماندن حقیقت که هرگاه گَردهای غفلت بر دل انسانها نشست نام حسین بار دیگر همه را بیدار کرده و در مسیر صحیح و سمت درست تاریخ بنشاند و خلاصه اربعین نمادی از وحدت و همدلی شیعیان و مسلمین عالم در مبارزه با استکبار و استعمار تا بن دندان مسلح است و کسی در این مبارزه ترسی بر دل ندارد و آن چه آرزو میکند، چیزی است که غربیها ما را از آن میترسانند، غافل از آنکه ما فرزند شهادتیم و چه باک از بیدار شدن در مسیر عشق و پرپر شدن با عشق ارباب بیکفن.
انتهای خبر. /